อาหารออแกนิค ปลอดสารพิษ

อาหารออแกนิค นั้นจัดเป็นมาตรฐานอย่างหนึ่งของการผลิตอาหาร โดยทุกขั้นตอนของการผลิตจะไม่ใช้ปุ๋ยเคมีและยาฆ่าแมลง ไร้สารปนเปื้นที่เกิดจากโรงงานอุตสาหกรรมหรือมนุษย์ไม่ผ่านการฉายรังสีและไม่เพิ่มเติมสิ่งปรุงแต่งลงในอาหาร ถ้าเป็นอาหารที่มาจากการทำปสุสัตว์ ต้องไม่มีการใช้สารปฏิชีวภาพ ไม่ใช่สารเร่งฮอร์โมน และต้องเลี้ยงสัตว์ด้วยอาหารที่มีสุขอนามัย อาหารออแกนิคในหลาย ๆ ประเทศจะไม่รวมไปถึงอาหารที่ผ่านการดัดแปลงพันธุกรรม

ผักออแกนิค หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าผักอินทรีย์ โดยคำว่าอินทรีย์คงพอที่จะรู้เรื่องกันบ้างแล้วว่ามันคือสิ่งที่ได้จากธรรมชาตินั้นเองอย่างเช่นซากพืชชากสัตว์ต่างๆรวมทั้งมูลสัตว์ต่างๆื ก็เป็นอินทรีย์สารเช่นกัน สมัยนี้คนส่วนใหญ่ได้หันมาเป็นห่วงสุขภาพกันมากขึ้น เพราะผักออแกนิค เป็น ผักปลอดสารพิษทำให้ไม่มีอัตรายแก่ร่างกายและการปลูกผักออแกนิคก็เป็นการปลูกผักที่สะอาด เพราะไม่ได้ปลูกกับดินเลยแต่การปลูกผักชนิดนี้จะเป็นการปลูกผักโดยการเอาไปปลูกในน้ำ โดยที่ในน้ำนั้นก็จะมีสารอาหารต่างๆ ที่จำเป็นในการเจริญเติบโตของพืชอยู่ทำให้ผักได้รับสารอาหารล้วนๆ ทำให้เจริญเติบโตได้เร็วกว่าการปลูกผักด้วยวิธีการทั่วไป

สินค้าออร์แกนิคอาจจะแพงกว่าสินค้าทั่วไปบ้าง แต่ประโยชน์ดีๆ ที่มันมีให้ก็คุ้มค่าสมราคา ซึ่งผักออร์แกนิคถูกปลูกขึ้นมาโดยไม่ใส่ยาฆ่าแมลง ยากำจัดวัชพืช ปุ๋ยเคมี ไม่ใส่ฮอร์โมนหรือผลิตภัณฑ์ทางวิทยาศาสตร์ใดๆ ทั้งสิ้น เรียกว่าเป็นผักที่โตขึ้นมาอย่างธรรมชาติแท้ๆ โดยปราศจากสารพิษ ถ้าเทียบกับสินค้าที่ปลูกด้วยวิธีอื่นๆ ผักออร์แกนิคจะมีวิตามิน เกลือแร่ เอนไซม์ และสารอาหารที่มีคุณค่ามากกว่าถึง 50%

อดีตกำนันตำบลลำพยาเล่าต่อไปว่า จนระยะหลังประมาณ 20 ปีที่แล้วกรมส่งเสริมการเกษตรจังหวัดนครปฐม ได้เข้ามาให้คำแนะนำถึงผลดีของการปลูกผักปลอดสารพิษ โดยทางราชการเป็นฝ่ายช่วยในเรื่องทุนบางส่วน เช่น มุ้งไนลอนคลุมแปลงผักส่วนเกษตรกรซึ่งส่วนใหญ่เป็นเจ้าของที่ดินก็ลงแรง เมื่อได้ผลประโยชน์ก็รับเพียงฝ่ายเดียวโดยไม่ต้องไปให้ทางราชการ แต่เนื่องจากวิทยาการที่หน่วยงานราชการเสนอให้ทำเป็นของแปลกใหม่ที่ชาวบ้านไม่คุ้นเคย ลุงไพจิตตจึงตัดสินใจทำการเกษตรแบบใหม่ตามลำพัง โดยมีภรรยาให้ความช่วยเหลือเต็มที่ “พอเริ่มปลูกก็ได้ผลเป็นที่น่าพอใจ ระยะนั้นจะมีปัญหาอย่างเดียว

คือการตลาด เพราะผู้ซื้อยังไม่ยอมรับ และราคาของผักปลอดสารพิษสูงกว่าผักทั่วไปจนหน่วยงานราชการโดยเฉพาะเทศบาลได้เข้ามาช่วยโดยจัดหาสถานที่จำหน่ายพืชผลทางเกษตรชนิดนี้ให้ในตลาด และยังช่วยเขียนป้ายโฆษณาอีกทางหนึ่ง ทำให้ผู้คนเริ่มสนใจ และให้การยอมรับในที่สุด” คุณลุงผู้บุกเบิกบอกด้วยว่า จากความสำเร็จในเบื้องต้นทำให้ชาวบ้านอีกบาง ส่วนเริ่มให้ความสนใจและทดลองทำจนปัจจุบันมีอยู่ 4 ราย แต่ละรายผลิตไม่ทันต่อการจำหน่าย