ความอุดมสมบูรณ์ของดินเป็นตัวชี้วัดความสามารถในการปลูกพืชไร่และพืชสวน รวมทั้งพืชผักสวนครัวต่างๆ ภาวะการเจริญพันธุ์จะได้รับผลกระทบจากธาตุของดินและปริมาณของสารอาหารที่มีในดิน แร่ธาตุต่างๆ รวมไปถึงโครงสร้างทางกายภาพของดิน ดินสำหรับปลูกพืขที่ดีหมายความว่าดินมีความหลวมไม่แน่นเกินไป ระบายน้ำและอากาศได้ดีโดยไม่ต้องเปียกชุ่มอยู่ตลอด อากาศสามารถผ่านเข้าออกได้อย่างง่าย และรากพืชและสิ่งมีชีวิตในดินสามารถใช้ดินได้ง่ายในการเจาะไชและเติบโต ดินที่มีความร่วนยังช่วยรากพืชที่จะเติบโตและเจาะลึกได้ดีอีกด้วย
สารอาหารในดินที่มีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงกับความเข้มข้นของดินและสารอินทรีย์ (อย่างซากพืช ซากสัตว์) พืชต้องการสารอาหารกว่า 20 ชนิดสำหรับการเจริญเติบโตที่เหมาะสม บางส่วนของสารอาหารเหล่านี้ ส่วนใหญ่จะได้รับมาจากดินและสารอนินทรีย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไนโตรเจนฟอสฟอรัส โพแทสเซียม แคลเซียม แมกนีเซียม และกำมะถัน ในระบบนิเวศธรรมชาติจุลินทรีย์ (แบคทีเรียและเชื้อรา) ในดินสามารถย่อยสลายสารอินทรีย์ และสารอาหารอนินทรีจะได้รับ สารทั้งหลายที่ถูกปล่อยออกมา จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตของพืช
ในการทำการเกษตรแบบดั้งเดิม ดินถูกทำลายโดยการใช้เครื่องจักรกลหนักซึ่งกด บดทับดินให้แน่นมาก สารอินทรีย์และแร่ธาตุอื่นๆ กำลังขาดแคลน การทำการเกษตรแบบดั้งเดิมถูกมองข้ามออกไป ทำให้แร่ธาตุในดินมีจำนวนลดลงอย่างเห็นได้ชัดเจน โดยเฉพาะจำนวนของสารอาหารที่มีการผลิตตามธรรมชาติ แทนสารอาหารอนินทรีที่มีการเพิ่มโดยตรงกับดินในรูปแบบของปุ๋ยสังเคราะห์ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ที่ผลิตจากวัตถุดิบสกัด ปุ๋ยเหล่านี้มักจะใช้ในอัตราส่วนที่มากเกินไป เป็นผลให้ผ่านไปปนเปื้อนในดินและน้ำใต้ดิน และไหลไปตามพื้นผิวของดินเพื่อก่อให้เกิดมลพิษต่อร่างกายโดยรอบของน้ำไปถึงพื้นที่เมืองและสิ่งแวดล้อมอื่น
ในทางตรงกันข้าม เกษตรอินทรีย์ อย่างเราก็พยายามที่จะเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของดินโดยการเพิ่มอินทรียวัตถุในดิน แต่ทำได้โดยการเพิ่มมูลและปัสสาวะของสัตว์ (ซึ่งมีทั้งสารอินทรีย์และความเข้มข้นของสารอาหารที่มีขนาดใหญ่) โดยการไถพรวนภายหลังการเก็บเกี่ยว และปลูกพืชบำรุงดิน เช่นหญ้าชนิดต่างๆ หรือไม้จำพวกถั่ว หรือโดยการเพิ่มปุ๋ยหมักหรือย่อยสลายพืชบางส่วนอื่นๆ วิธีการเหล่านี้ต้องอาศัยเวลามากสำหรับการเพาะปลูกในแต่ละครั้ง อาจทำให้เกษตรกรขาดรายได้ แต่ในระยะยาว ความอุดมสมบูรณ์ของดินจะกลับมาอีกครั้ง
ภาพจาก groupon.co.uk